1.4. Stepen disocijacije elektrolita

             U rastvorima elektrolita (rastvori koji provode električnu struju) odigrava se proces jonizacije (raskidanje polarne kovalentne veze, stvaranje jona i disocijacija jona) polarnih kovalentnih supstanci (HCl, H₂SO₄) i proces disocijacije (razdvajanje već postojećih jona) jonskih supstanci (NaCl, KI). Pojam disocijacija karakterističan je za oba procesa te se češće koristi. Ovi procesi su ravnotežni i na datoj temperaturi stanje ravnoteže između molekula i jona elektrolita određeno je vrednošću konstante ravnoteže, K, i stepenom disocijacije, α.

            Stepen disocijacije služi za definisanje jačine elektrolita i predstavlja odnos broja molekula koji su u rastvoru disosovani i ukupnog broja rastvorenih molekula. Stepen disocijacije se može  izračunati iz odnosa koncentracije jona, cj, i elektrolita, c: 

.

            Pri istoj koncentraciji rastvora, različiti elektroliti imaju različite vrednosti stepena disocijacije. Stepen disocijacije elektrolita je obrnuto proporcionala njegovoj koncentraciji u rastvoru: povećava se razblaživanjem, a smanjuje koncentrisanjem rastvora. Pri smanjenju koncentracije elektrolita u rastvoru, odnosno pri razblaživanju rastvora, smanjuje se verovatnoća uzajamnog susreta jona i mogućnost njihovog sjedinjavanja u molekul. Zbog toga se i povećava disocijacija rastvorenog elektrolita, a time se povećava i stepen disocijacije. Ako je proces disocijacije nekog elektrolita egzoterman, to jest praćen je oslobađanjem toplote, to se sa povišenjem temperature rastvora smanjuje stepen njegove disocijacije i obrnuto: ako je proces disocijacije endoterman, to jes praćen je apsorbovanjem (upijanjem) toplote, povećava se stepen disocijacije sa povišenjem temperature rastvora.